Merhaba…. Nasılsınız sevgili okuyucularım? Hava güzel,siz güzel…Hava sisli, siz sıkıntılı mı? Amaan, boşverin havaların sisini pusunu, siz kendi havanıza bakın. Hep güneşli, hep parlak olun.

Nereden başlasam bilemiyorum. Bu saatte günlük yazarsam , eminim yine Aydın havası olacaktır.)) Nasılsınız? Kaç gün oldu görüşmeyeli?

Bir ekmek lokmasını ağzınıza götürürken, kafanızdan binlerce düşünce geçebilir, sadece o ekmeğin iki parmağınızın arasına kadar nasıl geldiğinizi düşünmezsiniz.

  Bu hayatta her şeyin bir bedeli vardı. Büyük sevdaların bedeli büyük acılardı, büyük hırsların bedeli büyük kayıplardı, büyük umutların bedeli yalnızlık dolu uzun yıllardı. Ama her şeyden önemlisi masumiyetin de bedeli ağırdı, zalimliğin de…

  Biryerden başlamam lazımdı,  anlatacaklarım  birikti.Ben de onun için en iyisi Sinop Hatıraları adı altında, toptan anlatayım,İstanbul’dan gelişimden bugüne kadar olanları dedim.

Bu defa da eşimle gittik İstanbul’a. Eşim belkide 2 senedir gitmemişti çocukların yanına.En büyük etkende malum uçağın seferden kalkmasıydı. Neyse ki kavuştuk uçağımıza da, çocuklarımıza da.

Bir anne olmanın en zor yanlarından biridir, rahat olmak, olabilmek… Çocuk doğmadan önce sağlığı, doğduktan sonra tüm uzuvlarının yerinde olması, tüm hastalıkları, yemek yememesi, kakası, çişi, vs… her konuda evhamlanabilirsiniz.

Ailesinden hayatta kalan kimse olmadigi için bakicı bir kadın tarafından yetiştirilen bir genç oldukça zorlu geçen bir çocukluk. Bu dönemin belki de tek güzel hatırası, onunla ayni şekilde o eve yerleştirilmis olan Maisie ilerleyen yillarda derin ve güçlü bir aşka dönüşecek olan arkadaşlığı. Bir kader ortaklığı. Hayatın ona farklı çizdiği …