Evham…Bi’Tutam Tuz..

Bir anne olmanın en zor yanlarından biridir, rahat olmak, olabilmek…
Çocuk doğmadan önce sağlığı, doğduktan sonra tüm uzuvlarının yerinde olması, tüm hastalıkları, yemek yememesi, kakası, çişi, vs… her konuda evhamlanabilirsiniz.
Çocuk büyüdükten sonra, ergenlik döneminde evham boyutları daha da artabilir, çünkü çocuk artık tek başına dışarıya çıkmaya başlar, ya araba çarparsa, ya kaçırılırsa, ya uyuşturucuya, sigaraya başlarsa…
Kendimi bir bıraksam tüm bu evham türlerini ve daha çoklarını tek bedende toplayabilirim, ama düşündüm, taşındım ve özgür olmayı seçtim. Arada ne kadar aklıma gelse de, kendimi dizginliyorum, çünkü aklımı kaçırma lüksüm yok, yoksa çocuğuma kim bakacak ve ayrıca çocuğumu bu evhamlarla deli edip evden kaçıracak kadar aklımı da kaçırmadım.
Çocuğumun başına gelebilecek ne varsa aslında benim de başıma gelebilir, ben de çok sinirli bir zamanımda sigara içebilirim, bana da araba çarpabilir, ben de kaçırılabilirim… sürekli bu korkularla yaşayacaksam kendimi bir fanusa kapatıp oradan hiç çıkmasam daha rahat olacak benim için, ama bu bir hayat ya da yaşam tarzı olmayacak.
Aslında kendimizi bir enerji olarak görmeliyiz, içimizde ne hissedersek, o frekansın yayınını yapıyoruz dışarıya doğru, yani kısaca aslında hepimiz yaşayan radyo frekansı gibiyiz. Radyo kanalının ismi de yaşanılan duyguya göre değişiyor. Evhamlarımız sürekli korku yaratıyor. Korkularımızı bir olta atar gibi çevremizdeki herkese atıyoruz, ilk önce de en yakınımızdakilere… yani çocuklarımıza… Dışarıya güvenle çıkmak isteyen çocuğumuz bizdeki korku+evham kanalına göre ayarlanıyor ve içine bütün o enerjiyi alıyor. Siz istediğiniz kadar, ama ben ona evhamlarımı anlatmıyorum, belli etmiyorum diye kendinizi avutun, radyo dinlerken görmediğiniz elektrik bağlantıları, frekanslar gibi enerjileri çocuğunuz da görmez, ama hisseder ve içine alır hiç farkında olmadan. Yıllar sonra büyüdüğünde atacağı adımları hiç farkında olmadığı bu frekanslara göre ayarlar ve bir sürü çözemeyeceği sorunları olabilir, çekingen, özgüveni olmayan çocuklar genelde son derece evhamlı anne babaların çocuklarıdır.
Evhamlı olmak insanı sınırlandıran en büyük etkenlerden biri, uçak korkusu olan bir insanın Uzakdoğu turuna katılamaması gibi insanı yaşadığı anın zevkinden mahrum eden en büyük etken…
Eeee, ben de özgür olmayı seçtim, gelecek yıl Uzakdoğu tatili planım var.

Banu Conker