Köşe Yazarları

Uzun bir aradan sonra tekrar Merhaba. Dün 11/05/2015 Engelliler haftası başladı. Bunu fırsat bilerek yazılarıma dönüş yapmak istedim.

Sevgili Nilgün’ün Günlüğü Okurları, Yine size, toplumun sürekli gözden kaçırdığı bir konuyu, tekrar gündeme getirmek istiyorum. Sokak hayvanlarının durumu, maalesef bizim, birçok gelişmiş ülkenin çok gerisinde kaldığımızın bir göstergesidir.

Televizyonların siyah beyaz, tek kanal olduğu çocukluk dönemimde her Pazar saat 10.00’da Western filmleri gösterilirdi. Kızılderili ve beyaz adamların savaşında her film başlayışında Kızılderililerin kazanması için dua eder, beklerdim ve her seferinde televizyonun önünden hüsranla kalkardım.

Milliyet Gazetesi’nin haberi; metroda ayağında terlikleriyle kitap okurken fotoğraflanan ve dalga geçilerek sosyal medyada alay konusu edilen genç bir adam… Bu genç adamın doğup büyüdüğü şehirden hayalini kurduğu İstanbul’a gelmesi hatta prime time televizyon programına konuk olması…

İnsan doğası gereği özgür olduğunu hissettikçe daha MUTLU! Ya da Hande böyle diyelim… Ve yepyeni bir hikaye için bu kısa yazıya, benim gerçek hikayeme balıklama dalalım.

Havaların ısınmasıyla hepimiz kendimizi deniz kenarına, parklara ve bahçelere atıyoruz. Ama bizi yanıltan bugünler alerjisi olanlar için kötü günlerin başlangıcı oluyor. Özellikle çocuklarda bahar aylarında görülen; nezle, grip yaşam kalitelerini düşürürken biz anne ve babaları da zor durumda bırakıyor.

Merhaba Değerli Nilgün’ün Günlüğü Okurları, 8 Mart Dünya Kadınlar Günü’nü neden kutluyoruz biz ülkemizde, ben anlayamadım. Yani nesini kutluyoruz?

Toplumun bize dayatmalarını elimizden geldiğince yerine getirmeye çalışıp; okuduk, iş sahibi olduk. Evlendik, çocuklarımızı büyütüp; belki de torun sahibi bile olduk. Bunları hep başkaları için yaptık. Şimdi?…