ENGELSİZ BİR SİNOP…..

Bu yaz Sinop Belediye’sinin yapmış olduğu ‘’Ramazan Etkinlikleri’’n de,Sinop Engelsiz Yaşam Merkezinde  eğitim gören ve yaşayan gençlerden oluşan ‘’Sanatta Engel Yok Dans Grubu’’ dikkatimi çekmiş , çok beğendiğim içinde, çektiğim videoları web sitemde sizlerle paylaşmıştım.

Alttaki linklerden Ramazan Etkinliklerindeki ”Sanatta Engel Yok Dans Grubu’nun  gösterilerini izleyebilirsiniz.

https://nilguncabaci.com/2012/07/sinop-belediyesi-4-ramazan-etkinlikleri/

https://nilguncabaci.com/2012/07/ramazan-etkinlikleri-engelsiz-yasam-merkezi/

https://nilguncabaci.com/2012/08/etkinlikler/

https://nilguncabaci.com/2012/08/gule-gule-ramazan/

 

O zamandan bu zamana hep merak ettim,bu engelli arkadaşlar nerede , nasıl yaşıyor, nasıl eğitim alıyor diye..

Biliyorum çok büyük ayıp ama, daha binalarının bile tam yerini bilmiyordum.(((

Daha önceden tanıdığım ve hatta radyo programlarında Sinop Spastik Çocuklar Derneği adına konuğum olan ve şu anda yine Sinop Engelsiz Yaşam Bakım Rehabilitasyon Merkezi Müdürü olan Berrin Gürleyen’e telefon açıp, bu merkezi çok görmek istediğimi söyledim.

Sağ olsun beni kırmadı,buyurun dedi.13 kasım, saat 11.00-16.00 arası oradaydım. Yaşadıkları evleri gördüm, o anda merkezde olanlarla tanıştım,yemek yedim, bahçesinde gezdim..Gezdikçe, gördükçe, tanıdıkça, bildikçe şaşkınlığım arttı…

Sinop’ta neler varmışta bizim haberimiz yokmuş dedim.

Engelsiz Yaşam Merkezi, Denizler Mevki, Ordu Köyü’nde. Toki evlerinin yanından geçiyorsunuz, Karayolları Şube Müdürlüğü’ne  gelmeden, sol tarafta. Zeytinlikten kalkan Toki’ye giden dolmuşlar önünden geçiyor. İtfaiye durağının önünden 10 kala,10 geçe ve 30 lar da  kalkıyor, oradan dönüşte, 15 geçe, 35 geçe ve 55geçe.

Zaten ilk gördüğümde, yanlış bir yere mi geldim, acaba? dedim. Büyük bir bahçe içinde sanki tatil köyündesiniz de,  o köyde yapılmış tek katlı varendalı geniş görünümlü  4 ev ve 3 katlı bir bina  karşınıza çıkıyor. 4 yaşam evinin 2 sinde erkekler, 2 sinde bayanlar kalıyor. Evler 12 kişilik. Koca bir salon var, koltuklar, televizyon, bir evde olması gereken her şey var. Hepsinin kendine ait yatakları,  dolapları var. Sabah kalktıklarında kendileri odalarını topluyorlarmış,( tabi ki her engelli kişi bu işleri yapamıyor) bakım elemanları da destek veriyormuş  onlara.. Her evin 6 bakım elemanı var. 24 saat çalışıyorlar, vardiyalı olarak. Hatta dikkatimi çekti evlerin birinde sofra , oklava ve bazlama pişirmek için elektrikli sac bile vardı. Bazen canları bazlama, katlama  istiyormuş, beraberce yapıyoruz onlarla diyor bakım elemanı.

Aynen,  aile ortamında yaşıyor havası vermek içinde yemekhaneden özel kaplarda gelen yemekleri,  her bölüm kendi mutfağında tabaklara koyarak yiyorlar. Hatta sofralarını kendileri hazırlıyor, kendileri topluyorlarmış, aynı evde yaptığımız gibi.

Bir kısmı İş Okuluna ve Toki İlköğretim okuluna gittiği için merkez kalabalık değildi,  çoğunu  göremedim. Ama yaşadıkları yerleri ve yaptıkları işleri görmek de güzeldi.

İdare binaları 3 katlı, Seramik Atölyesi var. Öyle güzel şeyler yapmışlar ki hocaları eşliğinde, binanın birçok yerinde yaptıkları bu el işlerinden görebiliyorsunuz. Dokuma Atölyesi var.  Ne çok kilim dokumuşlar, neler yapmışlar, klozet takımına kadar,  birçok şey var. Dernekleri olmadığı için bu yaptıkları işleri satamıyorlarmış. Çok amaçlı salonları var, spor da yapıyorlar, hatta gittiğimde 2 genç pinpon oynuyordu. Yüzme Havuzları da var. Hem de özel donanımlı. Kilitliydi, sonra anahtar geldi biz başka şeye daldık, unuttum resmini çekmeyi. Yürüme engelliler özel bir alete bağlanıp öyle havuza indiriliyor ve orada hidroterapi görüyorlarmış.  Ve yine ayrı olarak Fizyoterapi odası var. Revirleri, derslikleri, servis araçları var.

Duvara bir takvim asılmış, o ay doğum günü olanların resimleri günlerin karşısına asılıyor ve günü geldiğinde pasta yapılıp, doğum günlerini kutluyorlarmış . Çok misafir perverler. Hemen hoş geldiniz diye çevrenizi sarıyorlar.)))

Yaş grupları 6-75 yaş arası değişiyormuş. 48 kişilik yatılı kapasitesi var.  9 çocuk ise gündüz eğitim alıyor, gece kalmıyormuş. Gündüzlü gelebilmek için, ailenin bakım yardımı almaması gerekiyormuş. Gündüzlüler de evlerinden, sabah ya da öğlenleyin alınıyormuş isteğe göre, akşamları da yine servis araçlarıyla kapılarına kadar geri bırakılıyormuş.

Bakın aldığım bilgilerden biri beni çok memnun etti. Sizinle de paylaşmak istiyorum. Şöyle ki:  Eğer ailenizde engelli biri varsa ve sizinde gitmek istediğiniz bir yer veya yapmak istediğiniz birşey var, birkaç gün veya en fazla 1 ay bu engelli üyenizi merkeze emanet edebiliyorsunuz.Bunun içinde  Aile ve Sosyal Politikalar Müdürlüğüne  veya Engelsiz yaşam Merkezine dilekçe ile başvuruyorsunuz , onaylandığında da, Engelsiz Yaşam Merkezi’ne kabul ediyorlar.

Senede 1 ay olan hakkınızı bir defada da veya birkaç defaya bölerek de kullanabiliyorsunuz. Ve inanın kendi evindeymiş gibi bakılıyor. Hem de hiçbir ücret alınmadan.

Ülkemizde istatistik oranlarına göre süreğen hastalıklar da dahil edildiğinde  %12.29  oranında engelli varmış. (Bu orana kanser hastaları , vb de dahil.)

Gittim, yaşadıkları yerleri, yaptıkları işleri bizzat gözümle gördüm. Ve daha sonra Berrin Hanım’dan dinlediğim başarıları , benim daha da göğsümü kabarttı.

Bakın bazı başarılarını sizlerle de paylaşayım.

Sinop Engelsiz Yaşam Merkezi  adına katılan engelli çocuklarımız, 25 Haziran-4 Temmuz 2011 de,Yunanistan’ın Atina şehrinde  yapılan Dünya Özel Olimpiyatlar futbol, karma futbol ve basketbol dallarında  2 dünya 1. Liği,1 dünya 4. Lüğü kazanmışlar.Uluslar arası Dans ve Cimnastik Festivaline 4 kez onur konuğu olarak davet edilmiş, 3 kez İzmir’e, 1 kez İstanbul’a giderek katılmışlar. Çin’in Shanghai (Şangay) şehrinde , Özel Olimpiyatlarda Yüzmede Dünya 2.si olmuş kızımız var da var.Sinop’ta yelken kursu alıyorlar,yine bir resim öğretmeni Yusuf Çamça resim kursu vermiş, 12 fotoğraf makinası bağış alınmış merkeze ve bu makinalarla çektikleri resimleri, Sinop Yaşlılar Evinde bu yaz sergilemişler.

Sevgili okuyucularım öyle çok etkinlikleri olmuş ve oluyor ki benim buraya hepsini yazmama imkan yok.

O gün sohbet esnasında 3 resmi kıyafetli Toplum Destekli Polisimiz geldi. Ve sizler için ne yapabiliriz diye sordular. Her an yardıma hazır olduklarını söylediler. Güzel sohbetlerimiz oldu. Böyle ilgili oluşları çok sevindirici.

Burada yapılan görev gerçekten çok meşakkatli. Emeği geçen herkesi  tüm kalbimle kutluyorum.  Böyle bir binamız iyi ki var, büyük özveri ile çalışan müdürlerimiz, öğretmenlerimiz, elemanlarımız iyi ki var. Bu imkanları elde etmek için mücadele edenlere ve devletimize de çok teşekkür ediyorum.  Ve burada yaşayan, eğitim gören engellilerimizin de çok şanslı olduğunu düşünüyorum. Keşke her ihtiyacı olan engellinin böyle bir yaşama ortamı olsa.

Bir de bunun dışında ,fazla uzağa gitmeden, hemen Sinop’umuzda yaşayan engellilerin durumuna göz atalım…Atalım mı?((((

1.Kaldırımlara yapılan rampaların tam önünde elektrik direkleri var, çöp kutuları var.

2.Birçok mağazanın önlerinde,  engelli vatandaşlarımızın girebilmesi, alışveriş yapabilmesi için rampalar yok.  Hem de bu mağazalar Sinop’un büyük alışveriş merkezleri oluyor.

3.Engelliler için ayrılmış park yerlerinde , normal arabalar park ediyor.

4.En doğal ihtiyaçımızı giderecek tuvaletlerden , 1 tane bile engelliler için yapılmış yok.

5.Yine yolarda ki rampa önlerine arabalar park ediyor.

6.Bazı apartmanlara yapılan rampalar sadece göstermelik. O kadar dik ki, bırak arabanın çıkmasını,  kar yağdığında çocukların üstünde kayması bile tehlike oluşturur.

7.Yine bazı kaldırımlara koyulan mallar ,engellilerin geçmesini engelliyor.

8. Bir devlet binasının önüne rampa yapılmış, rampayı çıktığınızda karşınızda 15 cm lik eşik, içeri bir şekilde girseniz bile diğer katlara çıkmak için merdiven…????????

9.Engelli bir vatandaşımız telefon etmek istese, kaç  ankesörlü telefon var onlara uygun…????

Ahh ahh şimdilik aklıma gelenler bunlar.

Bu gün iyiyiz , sağlıklıyız belki ama, yarın ne olacağımız belli mi? Haydi söyleyin bana, hangimizin garantisi var yarını sağlıklı bir birey olarak geçirmeye. Bugün onlar, yarın belki biz de olacağız engelli biri..Hiçbirimizin garantisi yok.

O halde yetkililer,mağaza sahipleri, cafe sahipleri, yanlış yere park eden vatandaşlar, elinizi vicdanınıza koyun ve gereken şekilde, size nasıl davranılmasını istediğiniz şekilde ve yaşamayı hayal ettiğiniz şekilde, ortam hazırlayın engellilere.  Nasıl şimdi rahat bir ortamda yaşıyorsanız, aynı rahatlığa onların da hakları olduğunu unutmayın.

Hem biliyormusunuz? Engellilerin Ulaşılabilirlik ve Erişilebilirlikle ilgili düzenlemelerin, yerelde ve kamuda yapılması ile ilgili son tarih 7 Temmuz  2012 idi.(Bu yasa 7 Temmuz  2005 de çıkmış. Düzenlemelerin yapılması için kamu ve yerel yönetimlere 7 yıl süre tanınmış.) Sürenin bitiminden hemen önce Meclis’e verilen bir önergeyle bu süre 1 yıl uzatılmış. Eğer bu süre içinde yapımına başlanmış ihaleler varsa, zaman 2 yıla kadar daha uzatılabiliyormuş. Yarım kalan büyük ihaleler için bu uzatım. Şöyle bir çevremize baktığımızda fazla birşey görünmüyor bu küçük şehrimizde.  Zararın neresinden dönsek kârdır düşüncesiyle, hemen çalışmalara öncelik verilse ne güzel olur. Biz de neden bir Alanya olmayalım?  Alanya’lılar yapmış, başkaları yapmış, yapıyorlar, biz neden yapamayalım?

Engelsiz yaşam için, engelli kişileri ve ailelerini önemseyelim. Engelli kişiler, onlar için bedensel güç harcayan ve engellerle engelli olma yolunda kalan aileleri düşünüp, empati kuralım.

Engelsiz Yaşam için bir adım da siz atın…

Hep birlikte ENGELSİZ BİR SİNOP YARATALIM..

Ben 13 kasımda Engelsiz Yaşam Merkezini ziyaret edip bu yazıyı hazırlamıştım, diğer gün Hürriyet Gazetesi’nin manşetinde:

Kaldırım Engeli Öldürdü ..

Ankara’da Akülü tekerlekli sandalyesiyle evine dönen engelli Nevzat Özyavuzer,yüksek kaldırıma çıkamadığı için yoldan gidince,karanlığında etkisiyle çöp toplayan kamyonun altında kaldı. Özyavuzer,feci şekilde can verdi.

Aile ve sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin’in,Özyavuzer’in ailesine yaptığı ziyaret alttaki linkte.

http://www.sondakika.com/haber/haber-bakan-sahin-cop-arabasi-altinda-can-veren-engelli-4090843/

Yorum sizin…!!!!!

Not:’’Yaşadıkça’’televizyon programı sunucusu Mehmet Kızıltaş, 30 Kasım Cuma günü,saat 14.00 de Sinop Halk Eğitim Merkezi Konferans Salonunda, ‘’Engellilerle İletişim’’ Konulu bir konferans verecektir. ‘’Engellilerle 360 derece İletişim’’kitabının yazarı Mehmet Kızıltaş’ın konferansına tüm halkımız davetlidir.

Ve yine aynı günün akşamı,’’Sanatta Engel Yok Dans Grubu’’birbirinden güzel gösteriler yapacaklardır. Siz Sinop’ta yaşayan sevgili okuyucularımın, arkadaşlarımın, ilgisini ve desteğini bekliyoruz.

Hep birlikte’’ ENGELSİZ BİR SİNOP’’ için VAR MISINIZ?